معنی محیط آمدن - جستجوی لغت در جدول جو

محیط آمدن

لغت نامه دهخدا

(مَ / مِ کَ دَ)

در تداول عامه، از کسی نزد دیگری بدگویی کردن. معایب و بدیهای کسی را در پیش دیگری آشکار کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده ذیل ’مایه را آمدن’ آرد: از کسی شکایت کردن، کسی را لو دادن. وسایل تغیر و خلق تنگی کسی را از کس دیگر فراهم کردن و او را به دم چک دادن، این ترکیب را ’مایه گرفتن’ نیز نامند. و رجوع به مایه گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

مایل آمدن

(گَ تَ)

گراییدن. رغبت کردن. راغب شدن، خمیدن. خمیده شدن. کج شدن. انحناء یافتن:
تن را به هرچه دادی، انجام کارت آن است
دیوار افتد آخر سویی که مایل آمد.
شیخ العارفین (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

محیط کردن

(شَ شُ دَ)

احاطه دادن، گرد بر گرد سطحی برآوردن خطی را

لغت نامه دهخدا

محیط شدن

(شَ کَ دَ)

احاطه کردن. دربرگرفتن، گرد برگرد سطحی برآمدن. در میان گرفتن خطی سطحی را، مطلع و واقف و دانا شدن

لغت نامه دهخدا

مایه آمدن

از کسی نزد دیگری بدگویی کردن، معایب و بدیهای کسی را پیش دیگری آشکار کردن

فرهنگ لغت هوشیار

مایل آمدن

کج شدن خمیده شدن، خواستار شدن میل کردن رغبت کردن، کج شدن خمیده شدن: تن را بهر چه دادی انجام کارت آنست دیوار افتد آخر سویی که مایل آمد. (شیخ العارفین ظنند)

فرهنگ لغت هوشیار